رویا موسوی؛ ویدا چالوی؛ کامران قاسمی؛ مهدی حدادی نژاد
چکیده
هدف: با توجه به کاربرد فراوان کودهای شیمیایی در کشاورزی و مخاطرات این کودهای برای محیطزیست، لازم است به موارد جایگزین توجه شود تا از آسیب های احتمالی جلوگیری شود.روش پژوهش: با هدف بررسی اثر نیتروکسین و ورمیکمپوست بر خصوصیات کیفی و عملکردی تمشک سیاه، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در شهرستان نور ...
بیشتر
هدف: با توجه به کاربرد فراوان کودهای شیمیایی در کشاورزی و مخاطرات این کودهای برای محیطزیست، لازم است به موارد جایگزین توجه شود تا از آسیب های احتمالی جلوگیری شود.روش پژوهش: با هدف بررسی اثر نیتروکسین و ورمیکمپوست بر خصوصیات کیفی و عملکردی تمشک سیاه، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در شهرستان نور انجام شد. فاکتور اول میزان درصد کود ورمیکمپوست در پنج سطح (صفر، 10، 20، 30 و 40 درصد حجمی) و فاکتور دوم تلقیح و عدم تلقیح با نیتروکسین (Ni) بود.یافته ها: نتایج نشان داد که بالاترین وزن میوه، تعداد میوه و عملکرد در ورمیکمپوست 20 درصد مشاهده شد. بیشترین طول میوه (62/1 سانتیمتر) در ورمیکمپوست 10 درصد و تلقیح نیتروکسین بهدست آمد. در بررسی صفات بیوشیمیایی، بیشترین مواد جامد محلول و شاخص طعم در تیمار ورمیکمپوست 10 درصد مشاهده شد. بیشترین مقدار آنتوسیانین در تیمارهای ورمیکمپوست 20 و 30 درصد بهترتیب به میزان 551 و 563 (میلیگرم بر لیتر آبمیوه) حاصل گردید. کاربرد نیتروکسین بههمراه ورمیکمپوست 30 درصد بیشترین ویتامین ث را در میان همه تیمارها بههمراه داشت.نتیجه گیری: کاربرد ورمیکمپوست در سطوح 20 تا 30 درصد بهترین اثر را بر صفات کمی و کیفی تمشک سیاه داشته و در مواردی که مقادیر بالای ورمیکمپوست اثر منفی داشته است، نیتروکسین توانسته این اثر را کاهش دهد و موجب افزایش برخی صفات شود. در این بررسی کاربرد ورمیکمپوست در سطوح 20 تا 30 درصد بههمراه نیتروکسین بهترین اثر را بر صفات مرتبط با تمشک سیاه نشان داده است.
لاله رستمیان؛ ویدا چالوی؛ حسین صادقی
چکیده
شوری یکی از مشکلات تولید مرکبات در جهان است و تحمل یا مقاومت پایههای مرکبات به شوری به خوبی شناخته نشده است. در این پژوهش، واکنشهای فیزیولوژیکی چهار پایه نارنج (Citrus aurantium. L)، پونسیروس (Poncirus trifoliate Raf.)، سیتروملو (Citrumelo) و سیترنج (Citranges) به تنش شوری در آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در شرایط درون شیشهای در دانشگاه ...
بیشتر
شوری یکی از مشکلات تولید مرکبات در جهان است و تحمل یا مقاومت پایههای مرکبات به شوری به خوبی شناخته نشده است. در این پژوهش، واکنشهای فیزیولوژیکی چهار پایه نارنج (Citrus aurantium. L)، پونسیروس (Poncirus trifoliate Raf.)، سیتروملو (Citrumelo) و سیترنج (Citranges) به تنش شوری در آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در شرایط درون شیشهای در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری بررسی شد. ریزنمونههای تهیه شده از هر چهار پایه به محیط کشت جامد موراشیگ و اسکوگ (MS) حاوی ۹/۸ میکرومولار BA و نیم میکرومولار NAA با غلظتهای مختلف کلریدسدیم (صفر، ۵۰، ۱۰۰ و ۲۰۰ میلیمولار) در سه تکرار منتقل شدند. براساس نتایج به دست آمده در پایان آزمایش، وزن تر و خشک، محتوای آبنسبی، نشتیونی و میزان رنگیزههای فتوسنتزی از قبیل کلروفیل a، کلروفیل b و کارتنوئید گیاهچهها دارای همبستگی منفی با غلظت تیمار شوری و غلظت یون سدیم در بافت برگها بود. اگر چه نشتیونی با افزایش غلظت کلریدسدیم در هر چهار پایه افزایش یافت ولی، پایه نارنج نسبت به سایر پایهها از نظر آماری کمترین نشتیونی را نشان داد. در همه تیمارهای شوری میزان رنگیزههای فتوسنتزی پایهها، کاهش معنیداری در سطح یکدرصد نسبت به شاهد داشتند. در بین پایههای مورد آزمایش، میزان رنگیزههای فتوسنتزی و آبنسبی سیترنج بیشتر از دیگر پایهها بود. در مجموع، پایههای سیترنج و نارنج مقاومت بهتری به آسیبهای ناشی از تنش شوری نشان دادند.