بیژن مهرگان؛ صادق موسوی فرد؛ عبدالحسین رضایی نژاد
چکیده
این مطالعه با هدف بررسی تأثیر سیلیسیم در کاهش آثار خشکی، روی ژنوتیپهای «برگ موجی» و «برگ صاف» گیاه آلترنانترا (Alternantherarepens L.) انجام گرفت. آزمایش به‌صورت گلدانی، با ترکیب مساوی از خاک، ماسه و کود حیوانی و به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در شش تکرار انجام شد. بعد از استقرار گیاهان، تیمار سیلیسیم در سه سطح صفر، ...
بیشتر
این مطالعه با هدف بررسی تأثیر سیلیسیم در کاهش آثار خشکی، روی ژنوتیپهای «برگ موجی» و «برگ صاف» گیاه آلترنانترا (Alternantherarepens L.) انجام گرفت. آزمایش به‌صورت گلدانی، با ترکیب مساوی از خاک، ماسه و کود حیوانی و به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در شش تکرار انجام شد. بعد از استقرار گیاهان، تیمار سیلیسیم در سه سطح صفر، 1 و 2 میلی‌مولار، یک هفته قبل از شروع تنش خشکی و سپس تنش خشکی در سه سطح 90، 75 و 55 درصد ظرفیت زراعی اعمال شد. تیمار سیلیسیم به‌صورت هفتهای انجام گرفت. پس از گذشت 12 هفته از اعمال تیمارها، نمونهبرداری صورت گرفت. نتایج تجزیة واریانس نشان داد افزایش خشکی به‌طور معنا‌داری بر تمامی صفات مورفولوژیکی (ارتفاع گیاه، قطر ساقه و قطر ریشه)، رویشی و فیزیولوژیکی (نشت الکترولیت، محتوای نسبی آب برگ، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه) و بیوشیمیایی (کلروفیل a، b و کل، پرولین و آنتوسیانین) تأثیر داشت. در حالیکه کاربرد سیلیسیم آثار تنش را تعدیل کرد، بهطوریکه در همة سطوح خشکی تیمار سیلیسیم بهویژه با غلظت دو میلی‌مولار باعث افزایش رشد، وزن خشک گیاه و شاخص مقاومت به تنش شد. در این مطالعه نشت یونی که شاخصی از یکپارچگی غشاء سلولی است با کاربرد سیلیسیم در سطوح بالای تنش خشکی کاهش یافت. نتایج مطالعة حاضر نشان داد دو ژنوتیپ مطالعه‌شدة آلترنانترا، تحمل متفاوتی به تنش خشکی دارند. در این مطالعه ژنوتیپ «برگ موجی» نسبت به «برگ صاف» متحملتر بود. بنابراین، در مناطقی که آب کمتری در دسترس است، می‌توان آن را در فضاهای سبز کشت کرد.
زینب فتحی منش؛ عبدالحسین رضایی نژاد؛ صادق موسوی فرد؛ غلامحسن ویسکرمی
چکیده
به‌منظور بررسی سازگاری و ارزیابی قابلیت زینتی برخی گونه‌های آلیوم (Allium spp) بومی ایران در شرایط آب‌وهوایی خرم‌آباد پژوهشی در مزرعة دانشکدة کشاورزی دانشگاه لرستان طی 94-1393 انجام گرفت. آزمایش بر اساس طرحی کاملاً تصادفی با 21 تیمار (گونه-مکان) در سه تکرار انجام شد. طی رشد، سازگاری و ویژگیهای فنولوژیکی و مورفولوژیکی اندازه‌گیری و ثبت ...
بیشتر
به‌منظور بررسی سازگاری و ارزیابی قابلیت زینتی برخی گونه‌های آلیوم (Allium spp) بومی ایران در شرایط آب‌وهوایی خرم‌آباد پژوهشی در مزرعة دانشکدة کشاورزی دانشگاه لرستان طی 94-1393 انجام گرفت. آزمایش بر اساس طرحی کاملاً تصادفی با 21 تیمار (گونه-مکان) در سه تکرار انجام شد. طی رشد، سازگاری و ویژگیهای فنولوژیکی و مورفولوژیکی اندازه‌گیری و ثبت شد. تجزیة واریانس ویژگیهای مورد مطالعه نشان داد که اختلاف آماری معنا‌داری (01/0p≤) در تمامی ویژگیها وجود دارد که نشان‌دهندة تنوع ژنتیکی در گونه‌های مورد مطالعه است. برای تعیین قابلیت زینتی گونه‌های مورد مطالعه از تجزیة خوشه‌ای و تجزیه به مؤلفه‌های اصـلی استفاده و ویژگیهای مهم از نظر زینتی مانند ارتفاع ساقة گلدهنده، قطر گل‌آذین، دوام گل روی بوته و رنگ گل بررسی شد. بر مبنای دو مؤلفة اول و دوم که 54 درصد از تغییرات موجود بین دادهها را توجیه می‌کند، بای‌پلات مربوط رسم گردید. در فضای بای‌پلات و کلاستر ترسیم‌شده ژنوتیپ‌ها در گروه‌های مشخصی قرارگرفت که مرتبط با ارزش زینتی ژنوتیپ‌ها بود. بر اساس نتایج، گونه Allium iranicum جمعآوریشده از منطقة دیزین البرز با قطر گل‌آذین بزرگ (28/63 میلی‌متر)، رنگ گل زیبا (بنفش) و سبزبودن در زمستان و گونة Allium oschaninii جمعآوریشده از منطقة چناران خراسان با عمر بالای گل روی بوته (54 روز)، شکلی زیبا، ارتفاع زیاد ساقة گلدهنده (95 سانتی‌متر) گونه‌های دارای قابلیت زینتی و رشد مناسب شناسایی شدد.
مریم جعفری؛ عبدالحسین رضایی نژاد؛ محمد فیضیان
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش کود دامی و سوپرجاذب در شرایط کمآبیاری بر رشد، عملکرد و برخی خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی شمعدانی معطر، در گلخانه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان، در سال 1393 انجام شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل براساس طرح کاملاً تصادفی در 6 تکرار اجرا شد. فاکتور اول، شامل بستر کاشت (شاهد، سوپرجاذب یک و دو درصد وزنی ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش کود دامی و سوپرجاذب در شرایط کمآبیاری بر رشد، عملکرد و برخی خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی شمعدانی معطر، در گلخانه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان، در سال 1393 انجام شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل براساس طرح کاملاً تصادفی در 6 تکرار اجرا شد. فاکتور اول، شامل بستر کاشت (شاهد، سوپرجاذب یک و دو درصد وزنی و کود دامی 25 درصد حجمی) و فاکتور دوم، شامل دور آبیاری (3، 5 و 7 روز یک بار) بود. با افزایش فاصله آبیاری، پارامترهای رشد گیاه و عملکرد اسانس کاهش و میزان اسانس، مالون دیآلدئید، پرولین، پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز افزایش یافتند. کود دامی و سوپرجاذب در بهبود رشد و ویژگیهای بیوشیمیایی گیاه در شرایط کمآبیاری مؤثر بودند، اما کود دامی تأثیر بهتری را نشان داد، بهطوریکه در بیشتر ویژگیها از جمله سطح برگ، وزن تر و خشک گیاه و عملکرد اسانس، بستر حاوی کود دامی با دور آبیاری هفت روز یک بار عملکردی شبیه به تیمار شاهد با دور آبیاری سه روز یک بار نشان داد. بیشترین کارآیی مصرف آب در تولید اسانس در بستر حاوی کود دامی در هر سه دور آبیاری و همچنین بستر حاوی سوپرجاذب دو درصد در دور آبیاری هفت روز یک بار حاصل شد. براساس نتایج حاصل از پژوهش حاضر و باتوجه به فراوانی، ارزانی و سازگاری کود دامی با محیط زیست، توصیه میشود از این ماده به میزان 25 درصد حجمی برای افزایش کارایی مصرف آب استفاده گردد.
عبدالحسین رضایی نژاد؛ احمد اسماعیلی
چکیده
در این پژوهش، ویژگیهای پس از برداشت هشت رقم رز شاخه‌بریده (‘والنتاین’، ‘کینگ‌پراید’، ‘پریمادونا’، ‘بلک‌باکارا’، ‘ویکتوری’، ‘پاپاگایو’، ‘رویال‌باکارا’ و ‘یلوآیلند’) در پاییز 1387 در اتاقی با دمای 20 درجة سانتی‌گراد، رطوبت نسبی 50 درصد و شدت نور 10 میکرومول بر مترمربع در ثانیه مطالعه شد. ...
بیشتر
در این پژوهش، ویژگیهای پس از برداشت هشت رقم رز شاخه‌بریده (‘والنتاین’، ‘کینگ‌پراید’، ‘پریمادونا’، ‘بلک‌باکارا’، ‘ویکتوری’، ‘پاپاگایو’، ‘رویال‌باکارا’ و ‘یلوآیلند’) در پاییز 1387 در اتاقی با دمای 20 درجة سانتی‌گراد، رطوبت نسبی 50 درصد و شدت نور 10 میکرومول بر مترمربع در ثانیه مطالعه شد. نتایج حاکی از تفاوت بسیار معنادار در همة ویژگیهای فیزیومورفولوژیکی اندازه‌گیری‌شده بین ارقام مورد مطالعه بود. ‘کینگ‌پراید’ با 7/17 روز بیشترین و ‘پاپاگایو’ با 4/9 روز کمترین عمر گل را نشان داد. بعد از ‘کینگ‌پراید’ ارقام ‘رویال‌باکارا’، ‘یلوآیلند’ و ‘بلک‌باکارا’ عمر بالایی داشتند. ‘یلوآیلند’ و ‘کینگ‌پراید’ بیشترین و ‘پاپاگایو’ کمترین قطر دمگل را داشتند. سریع‌ترین کاهش وزن تر در ‘پاپاگایو’ و کمترین کاهش در ‘کینگ‌پراید’ و ‘یلوآیلند’ اتفاق افتاد. همچنین، ‘کینگ‌پراید’ بیشترین جذب آب و ‘پاپاگایو’ بیشترین تعرق را نشان دادند. در ‘ویکتوری’ کمترین جذب آب و تعرق مشاهده شد اما بیشتر گل‌های آن به‌طور کامل باز نشد. همچنین، ‘کینگ‌پراید’ و ‘پاپاگایو’ به ترتیب دارای بیشترین و کمترین تراکم روزنه بودند. به‌طور کلی، ارقامی که دارای قطر گل، قطر دمگل، وزن تر نسبی، مقدار جذب آب و تراکم روزنه‌‌ای بالاتری بودند، عمر گل‌جایی بیشتری داشتند. در نهایت، ارقام ‘کینگ‌پراید’، ‘رویال‌باکارا’ و ‘یلوآیلند’ بهترین ارقام از نظر عمر گل‌جایی و ویژگیهای پس از برداشت معرفی شد.